W profesjonalnym nazewnictwie maszynowym wciągarka odróżnia się od wciągnika przeznaczeniem ramy, jaka stanowi bazę dla struktury nośnej. Wciągnik jest jednorodnym mechanizmem, wymagającym jednak użycia wózka jezdnego poruszającego się w obrębie konstrukcji.
Do prostych urządzeń dźwignicowych zaliczamy wciągniki ręczne, linowe lub obrzynarka łańcuchowe.
Pierwsze , zatem wciągniki łańcuchowe, są zdecydowanie najbardziej wytrzymałe: przeznaczono je do przewozu (zależnie od typu) towarów od 500 kg do 10 ton, na wys. maksymalnie trzech metrów (kliknij tutaj). Manualne wciągniki łańcuchowe osiągalne są zwykle w zestawach z wózkami jezdnymi, przesuwającymi się po torze komunikacyjnym, a więc belce regału magazynowego. Co istotne, w razie wciągników o załadunku od 1 tony , układy takie podlegają obowiązkowej rejestracji w UDT a także restrykcyjnym cyklicznym kontrolom. Wciągniki manualne linowe, dla odmiany, umożliwiają przemieszczenie trochę lżejszych towarów na odległości z przedziału 10-40 m, tak w pionie, jak również w poziomie.
Wciągarki elektryczne, zwane zamiennie wciągnikami elektrycznymi, są uniwersalnymi rozwiązaniami, wykorzystywanymi do przewozu ciężarów w pionie. Użytkuje się je w przypadku eksploatacji suwnic jak też żurawi, tak w zadaszonych warsztatach, jak również na otwartej powierzchni, dla przykładu na placach budowy (zerknij tutaj). Dowodem na solidność wciągarek elektrycznych są dopuszczalne zakresy temperatury eksploatacji na otwartych przestrzeniach jak też duży próg maksymalnej wilgotności powietrza. Sporym uproszczeniem w obsłudze większości modeli wciągników elektrycznych łańcuchowych jest możność radiowego kierowania pracą urządzenia.
Drabina ewakuacyjna, drabina kotwiona: mają użycie do różnych budowli, hal magazynowych czy innych konstrukcji.